Przedstawienia

sztuka w 3 aktach
18 postaci /wymienne/

Adaptacja sceniczna powieści pod tym samym tytułem, cie­szącej się wielkim powodzeniem wśród małych czytelników. Boha­terem sztuki jest pies Ferdynand, który przeżywa we śnie wspa­niałą przygodę rekompensującą niedole pieskiego życia.
W czasie poobiedniej drzemki na kanapie Ferdynand zmienia się w psa o dwóch nogach, którego wszyscy traktują jak człowie­ka. W duchu pozostaje jednak psem, co staje się przyczyną wie­lu komicznych sytuacji. Prosto z kanapy podąża Ferdynand do miasta. Postanawia przede wszystkim być elegancki. Udaje się więc do mistrza Dogga i szyje sobie garnitur. Nie ma żadnych wymagań, ponieważ nigdy dotąd nie nosił garniturów, chętnie za­tem akceptuje wszystkie propozycje krawieckie. W nagrodę za uj­mujący sposób bycia otrzymuje garnitur w prezencie. Następnie udaje się do restauracji "Jak u Mamy". W restauracji dzieci je­dzą naleśniki i kapryszą. Ferdynand nieco skonfudowany uprzej­mym powitaniem kelnera "służę panu" zamawia sztukę mięsa. Są­siad Ferdynanda mocuje się z twardym gnatem. I tym razem Ferdy­nand zadziwia wszystkich niezwykłą uprzejmością. Sąsiadowi pro­ponuje wymianę dań. Zachwala zalety gnata, z apetytem gryzie kości, zamawia dalsze. Budzi zachwyt kelnerów i podziw nieco oszołomionych klientów. Dzieciom stawiany jest za przykład. Następnie trafia do hotelu. Wkrótce nocną ciszę zakłóca donoś­ny warkot, przypominający dźwięki odrzutowca albo odgłosy w ru­rach wodociągowych lub jak przypuszcza sopranistka Marianna Donauvellen, warczenie psa. Pokój Ferdynanda zostaje komisyj­nie sprawdzony. Nikt nie znajduje jednak ukrytego psa. Dyrek­tor hotelu gorąco przeprasza Ferdynanda i chcąc mu wynagrodzić krzywdę proponuje różne przyjemności. Ferdynand prosi by mógł przejechać się windą. Winda mija ostatnie piętro i unosi się wysoko nad miastem. Ferdynand ogląda świat z wysokiej, niedos­tępnej dla psów perspektywy. Dyrektor i Ferdynand szczęśliwie powracają na ziemię. Pada rzęsisty deszcz. Ferdynand nabywa pa­rasol u pana Ambrellińskiego, mającego hodowlę parasoli rosną­cych na deszczu. Spacer w deszczu pod parasolem kończy się wizy­tą u dentysty. Warkot maszyny do borowania usypia Ferdynanda. Znów znajduje się na kanapie, obok swego pana. Śpiącego Ferdy­nanda żegnają wszyscy mili znajomi, których poznał w mieście.
Dramaturgia żywa, dowcipna, wyraźnie komediowa. Daje różno­rodne możliwości inscenizacyjne, będąc propozycją zarówno dla teatru lalek,masek, pantomimy czy też widowiska o charakterze muzycznym.

Źrodło: Informator o repertuarze polskiej współczesnej dramaturgii teatru lalek, Agencja Autorska,Warszawa, 1984

Ukryj streszczenie