2 kobiety, 5 mężczyzn 1 dekoracja
W niezwykłej scenerii rozgrywa się ta sztuka o człowieku, który potrafi "oszukać ogień" - ludowym artyście garncarzu. Poetycki nastrój pracowni "mistrza" pełnej tajemniczego mroku, malowanych mis i garnków, opowieści o ludowych zwyczajach i rodzinnych pamiątkach przenika w niej do historii współczesnej i powszednich realiów życia.
"Mistrz" - człowiek jeszcze młody i w pełni sił - postanawia sprzedać dom a narzędzia pracy i tajemnicę swojej sztuki przekazać dotychczasowemu współpracownikowi. Otaczający go ludzie nie rozumieją tej decyzji artysty odchodzącego świadomie w zapomnienie wraz z talentem, rzadką umiejętnością i zamiłowaniem do bezinteresownego tworzenia. Przybyły na "uroczystość" ostatniego wypalania dyrektor muzeum etnograficznego stara się sytuację wykorzystać dla prywatnych celów i zysków, które mają mu przynieść masowo, produkowane dzieła "sztuki ludowej". Głęboki sens etyczny tej sztuki, jej mijająca bezpowrotnie przeszłość i współczesne uwarunkowania - są głównym motywem dramatu.
Źródło: "Nowe sztuki"-biuletyn informacyjny Agencji Autorskiej nr 19/79
Ukryj streszczenie
