Balet w 1 akcie. Muzyka: Antonio Vivaldi, cztery koncerty na skrzypce, orkiestrę smyczkową i klawesyn "Le Quattro Stagioni"; choreografia: Erich Walter (Barbara Kasprowicz); dekoracje: Bernard Schultz, kostiumy: Pet Halmen (Jerzy Moskal).
Prapremiera: Dusseldorf 19 IV 1970, Deutsche Oper am Rhein.
Premiera polska: Bytom 16 IX 1972, Opera Śląska.
Wykonawcy: Wiosna - Joan Cadzow (Barbara Pituch); Lato - Renate Deppisch (Elżbieta Mickiewicz); Jesień - Peter Breuer (Joanna Szabelska); Zima - Falco Kapuste (Sylwia Herok); solista - Petr Vondruśka (Tadeusz Jendrosz).
"Cztery pory roku" - Vivaldiego - Waltera wznowione zostały w 1981 w Operze w Dusseldorfie. Były też pokazane na występach zespołu tej Opery w Łodzi we wrześniu 1971.
Powstały też inne wersje baletowe "Czterech pór roku" Vivaldiego: chor. J.Ulrich, sc.. J.-P.Vroom, Kolonia 15 IV 1973, Tanzforum chor. F.Flindt, sc. J.Mydtskow i Ch. Clasan, Kopenhaga 10 IV 1975, Kongelige Danske Ballet, chor. M.Ek, Sztokholm 17 XII 1978, Cullbergbaletten. Inne baletowe adaptacje utworów A. Vivaldiego to m.in.: Trzy koncerty z op. 3 jako balet "L`Estro armonico", chor. J.Cranko, Stuttgart 27 IV 1963, Stuttgarter Ballett, w obs. R.Barra, H.Delavalle, A.Cardus i R.Cragun.
"Koncert h-moll" na wiolonczelę i orkiestrę, chor. M.Compe, sc. I.Dobiecki, Warszawa 21 XII 1972, Teatr Wielki (scena kameralna), wyk. m.in. M.Rowicka, B.Sier, P.Sokolski, J.Subicz.
Źródło: Przewodnik Baletowy Irena Turska, PWM 1997
Balet w 4 częściach. Muzyka: Giuseppe Verdi, wstawki baletowe z oper "Nieszpory sycylijskie" i "Lombardczycy"; choreografia: Kenneth MacMillan; scenografia: Peter Rice.
Prapremiera: Londyn 5 III 1975, Covent Garden, The Royal Ballet.
Balet, nie zawierający wątku dramatycznego, składa się ze wstępnego ballabile i szeregu tańców o charakterze popisowym: Zima: Pas de trois (Donald MacLaery, Vergie Derman i Marguerite Porter).
Wiosna: Pas de quatre (Lesley Collier, Michael Coleman, Wayne Eagling i David Ashmole). Lato: Pas de deux (Monica Mason i Dawid Wall). Jesień: Pas de trois (Jennifer Penney, Anthony Dowell i Wayne Eagling).
Inną wersję "Czterech pór roku" do zebranych utworów G. Verdiego skomponował J. Robbins, kost. S. Loquasto, Nowy Jork 18 I 1979, New York City Ballet, z udz. P. MacBride i M. Barysznikowa. Realizowano też liczne balety do potpourri fragmentów różnych oper Verdiego, zaś jego "Kwartet smyczkowy" stał się tłem muzycznym baletu "Mouvance", chor. R. Petit, sc. F. Squarciapino, Paryż 6 V 1976, Opera, w obs. N. Pontois i P. Bart. Do fragmentów opery "Otello" powstał balet "Otello" (zob. "Otello" - inne wersje).
Komponowanie baletów inspirowanych sezonowymi zmianami w przyrodzie ma długą tradycję, zapoczątkowaną przez wiedeńskiego choreografa F. van Hilverdinga w 1750. W 1848 temat ów opracował J. Perrot dla His Majesty's Theatre w Londynie, w 1911 do muz. F. Schuberta - J. Hassreiter w Wiedniu. Bardziej nowoczesne ujęcie tematu datuje się od premiery "Pór roku" ("The Seasons") J. Cage'a, w chor. M. Cunninghama, Nowy Jork 1947, Ballet Society. W Polsce mieliśmy odmienną od wymienionych wersję "Pór roku": muz. P. Czajkowski, suita fortepianowa w ork. B. Poradowskiego, libr. T. Marek, chor. L. Wójcikowski, sc. T. Błażejowski i M. Bogusz, Poznań 26 XI 1950, Opera, w obs. M. Krzyszkowska (Dziewczyna), S. Pokrzywińska (Amazonka), B. Karczmarewicz (Kwiat Paproci), B. Stańczak (Młodzieniec), C. Drzewiecki (Wodzirej) i S. Szymański (Wiatr).
Źródło: Przewodnik Operowy Irena Turska, PWM 1997
Ukryj streszczenie
