Przedstawienia

Czas akcji: XVII wiek.
Miejsce akcji: Alicante, Hiszpania.
Obsada: 11 ról męskich, 3 role, kilka epizodów.
Druk:

Główną bohaterką sztuki jest Beatrice, tytułowa Zwodnica, córka Vermandero, kasztelana w Alicante. Jest ona narzeczoną szlachcica Alonzo de Piracquo. Akcja dramatu rozpoczyna się siedem dni przed ich ślubem. Wszystko jest już uzgodnione i starannie zaplanowane, więc wydaje się, że nic nie może stanąć na drodze do małżeńskiego szczęścia córki kasztelana i majętnego Alonza. Tymczasem Beatrice spotyka niespodziewanie na jednej z ulic Alicante przystojnego młodzieńca, Alsemero, który niezwykle przypada jej do gustu. Ma wrażenie, że to właśnie on jest jej przeznaczony i że to z nim ma spędzić swe życie. Mężczyzna odwzajemnia jej uczucia. Okazuje się, że przybyły do Alicante młodzieniec jest synem przyjaciela z młodości Vermendero - ojca Beatrice - i ten zaprasza Alsemera serdecznie do swego zamku. W tym samym czasie przybywa narzeczony Beatrice, Alonzo, wraz z bratem Tomazo, by poczynić niezbędne przygotowania do zaplanowanego ślubu.
Teraz na scenie zjawia się kluczowa dla akcji sztuki postać. Jest nią zaufany sługa Vermandero, De Flores, postępujący cynicznie i podstępnie, który wręcz obłędnie pożąda córki swego pana. Beatrice, która nienawidzi De Floresa, postanawia wykorzystać jego pożądanie i użyć go do swoich celów. Obiecuje mu bardzo wysokie wynagrodzenie w zamian za to, że usunie z jej drogi życia przyszłego męża - Alonza. De Flores zgadza się. Udaje mu się to bez większych starań i zabiegów. Przyszły małżonek sam wpada w jego ręce, gdy prosi, by pokazał mu zamek kasztelana. W trakcie wyprawy po wysokich murach i penetracji tajemnych przejść De Flores morduje rapierem Alonzo i obcina mu palec z pierścieniem zaręczynowym od Beatrice, jako dowód, że dobrze wykonał zlecone mu zadanie. Gdy dowód ów przynosi Beatrice i prosi o stosowne wynagrodzenie, ta, zgodnie z umową, chce mu dać pieniądze. Okazuje się wówczas, że De Flores nie chce żadnych pieniędzy, ale żąda jej "dziewiczego ciała". Jest to jedyna forma zapłaty, która go satysfakcjonuje. Beatrice zdecydowanie odmawia i stara się wybrnąć z kłopotliwej sytuacji. Jednak sługa ojca nie daje za wygraną. Szantażuje ją mówiąc, że przyzna się do morderstwa i ujawni, że dokonał go na jej życzenie. Beatrice nie pozostaje nic innego, jak oddać się w budzące jej obrzydzenie, łapska De Floresa.
Tymczasem na zamku, w związku z nagłym zniknięciem Alonza, zaczyna panować coraz większe zaniepokojenie i zniecierpliwienie. Wszyscy szukają narzeczonego Beatrice. Dzień zaślubin zbliża się, a pana młodego nie można odnaleźć, bo De Flores doskonale ukrył jego ciało. Wobec zaistniałej sytuacji Vermandero uznaje, że szlachcic zbiegł sprzed ołtarza i przyjmuje, ku wielkiej radości córki, jako przyszłego zięcia Alsemero. Jedynym problemem dla Beatrice jest teraz utracone w objęciach De Floresa dziewictwo. Postanawia, że wybrnie z kompromitującej ją sytuacji w trakcie nocy poślubnej, podstawiając na swoje miejsce w małżeńskim łożu wierną służącą Diafantę, co do dziewictwa której nie ma żadnych wątpliwości. Cała sztuczka udaje się nadspodziewanie dobrze. Alsemero niczego nie zauważa, a Diafantę wywabia z łoża dopiero pożar w jej pokoju umyślnie wzniecony przez De Floresa. Służąca Beatrice ginie podczas gaszenia pożaru, zabierając ze sobą tajemnicę nocy poślubnej.
Wygląda na to, że cała intryga powiodła się i oszukany Alsemero zostanie z Beatrice i będą szczęśliwym małżeństwem. Niespodziewanie jednak w ostatniej zjawia się świadek intymnego spotkania Beatrice z De Floresem, zaufany sługa Alsemero, Jasperino. Opowiada swemu panu wszystko co widział i o czym słyszał. Alsemero zarzuca wówczas Beatrice wiarołomstwo. Ta wyjawia mu całą prawdę o swojej intrydze. Po tym dramatycznym wyznaniu postanawia popełnić samobójstwo. Gdy De Flores dowiaduje się o jej śmierci, przebija się sztyletem, gdyż dla niego życie bez pięknej Beatrice nie ma żadnego sensu.
W tragedię wpleciony jest także wątek komediowy, którego głównymi bohaterami są zazdrosny doktor Albius, jego pomocnik Lolio i piękna żona doktora, Izabela. Albius prowadzi dom wariatów, w którym trzyma też swoją żonę, aby w ten sposób uchronić ją od ewentualnych zalotników. Uroda Izabeli powoduje jednak, że do zakładu Albiusa trafia dwóch symulantów, którzy zabawnie wdzięczą się do żony doktora.
Wątek komediowy dość luźno i delikatnie splata się z wątkiem tragicznym sztuki bez poważniejszych konsekwencji dla głównego nurtu wydarzeń.

Ukryj streszczenie