Przedstawienia

Czas akcji: nieokreślony.
Miejsce akcji: ogród pełen drzew krzewów i kwiatów.
Obsada: 1 rola męska, 1 rola kobieca i 5 ról epizodycznych.
Druk:

Komedia w trzech aktach.

Bohaterami utworu Niccodemiego są, młodzi i lekkomyślni, Mario i Anna. Akcja sztuki toczy się w jednym miejscu, w tej samej ogrodowej scenerii.
O świcie do ogrodu wbiega Anna, a za nią Mario. Okazuje się, że gdy Anna leżała w lesie, aby "wchłaniać w siebie niepokalane godziny", zauważył ją przechadzający się tam Mario. Przestraszona obecnością obcego mężczyzny Anna zaczęła uciekać do ogrodu, otaczającego rodzinny dom, a urzeczony jej urodą Mario popędził za nią. I tak zaczyna się ich romans.
Anna często wychodziła świtem do lasu, by oddawać się swym romantycznym zwyczajom - "wchłaniania niepokalanych godzin". Zachowaniem tym doprowadziła w końcu do pojedynku. Pewnego poranka bowiem w lesie grę swą ćwiczył młody mandolinista. Gdy zobaczył Annę oniemiał wręcz z wrażenia. Kiedy o tym niezwykłym spotkaniu opowiadał później w hotelu, w którym mieszkał, Mario, przebywający tam również, nie wiedząc wówczas o kogo chodzi, kpił z niego przy gościach mówiąc, że pewnie widział upiora. Swym prowokacyjnym zachowaniem doprowadził do tego, że mandolinista wyzwał go na pojedynek. Gdy Anna dowiedziała się o tym, że jej poranne leśne praktyki są przyczyną pojedynku, który może doprowadzić do śmierci Mario, bardzo się tym przejęła. Ten, by ją jeszcze bardziej przerazić, wręczył jej pożegnalne listy, napisane na wypadek śmierci. Akt pierwszy kończy długi pożegnalny pocałunek Anny i Mario.
Anna w ogrodzie pełnym słońca wertuje listy, które dostała od Mario. Jeden z nich, jedyny zaklejony, zaadresowany jest do Marion Merville d`Argonson. List ten, a szczególnie osoba jego adresatki, wywołuje duże zaniepokojenie zakochanej Anny. Służąca przynosi jej do ogrodu śniadanie. Gdy spokojnie zabiera się do jedzenia, w ogrodzie zjawia się Mario po zakończonym pojedynku. Okazuje się, że on podczas walki nie odniósł żadnej szkody, za to kula jego pistoletu roztrzaskała ramię mandoliniście. Mario jest dotknięty tym, że Anna spokojnie je śniadanie zamiast we łzach czekać na wiadomości o nim. Anna jest bardzo zainteresowana kim dla Mario jest Marion i aby wzbudzić w nim zazdrość i skłonić do wyznań mówi, że jest zakochana i zaręczona z Paulino. Atmosfera wyraźnie zagęszcza się, gdy Mario w odwecie wyjawia, że Marion to młodziutka śpiewaczka kabaretowa. Ponieważ emocje młodych rosną coraz bardziej, Mario próbuje jakoś załagodzić i rozładować sytuację. Najpiękniej jak potrafi wyznaje Annie dozgonną miłość. Mimo wszystko zakochani rozstają się wyraźnie zagniewani.
Mario wraca do ogrodu wieczorem i przyznaje się, że list do Marion był zwykłą mistyfikacją i miał na celu wywołać w Annie zazdrość. Po tym wyznaniu Anna wyjawia mu, że Paulino jest jej rodzonym bratem, a nie żadnym narzeczonym, a kłamstwo także wymyśliła po to, by Mario był o nią zazdrosny.
Zakochani, nie dowierzając sobie jeszcze, dokładnie sprawdzają, czy tym razem każde z nich mówią prawdę. Gdy wzajemne testy wiarygodności wypadają pozytywnie, Mario zamyka Annie usta długim pocałunkiem.

Ukryj streszczenie