Obsada: 9 osób / 7 mężczyzn, 2 kobiety/
Akcja rozgrywa się we Włoszech, Akrze i Egipcie w I połowie XIII wiekuj zakończyła się właśnie IV wyprawa krzyżowa, Ziemia Święta nadal pozostaje w rękach pogan. Papież Innocenty III usiłuje skrzyknąć rycerstwo do nowej wyprawy, królem jerozolimskim mianując rycerza Jana de Brienne.
De Brienne, żonaty, trawiony jest grzeszną miłością do mężatki, pięknej Blanki, która snuje plany otrucia żony ukochanego.
Rycerstwo nie kwapi się do krucjaty, jedynie dzieci garną się ku wędrownemu kaznodziei, który zagrzewa je do udziału w walce przeciw wrogom Chrystusa.
Rusza krucjata dziecięca; ponad cztery tysiące ginie, reszta dostaje się do niewoli.
Na czele kolejnej wyprawy staje ambitny kardynał Pelagiusz, którego pycha zaprzepaści efekty zwycięstw i odda chrześcijan we władzę sułtana. Uwolnieni oni zostaną dzięki wstawiennictwu Franciszka, założyciela zakonu, jego mądrość bowiem i dobroć wywrą na sułtanie ogromne wrażenie.
Jan de Brienne pod wpływem nauk Franciszka rozstaje się z Blanką, która jest winna śmierci jego żony, choć jej nie otruła, ale żona Jana, znając plany kochanki męża i obawiając się trucizny, umarła z głodu. Blanka, zrozpaczona rozstaniem z Janem, popełnia samobójstwo.
Ziemi świętej zaś bronić będą franciszkanie, nie bronią, lecz miłością, wierząc, że dokonają tego, co nie udało się świetnym zbrojnym zastępom.
Źródło: "Nowe sztuki"-biuletyn informacyjny Agencji Autorskiej nr 6/88
Ukryj streszczenie
