Czas akcji:
Miejsce akcji:
Obsada:
Druk: "Dialog" nr 6/1969.
Przedstawienie odbywa się we wnętrzu, którego teatralny charakter i przeznaczenie są od początku bardzo podkreślane. Od publiczności oczekuje się specjalnego stroju. Bileterzy zachowują się w sposób rzucający się w oczy. Na scenie pracuje ekipa udająca robotników. Widz od samego początku ma mieć wrażenie, że jest w teatrze. Podnosi się kurtyna. Scena jest pusta.
Z głębi wychodzą czterej mówcy. Idąc w kierunku proscenium próbują swe kwestie. Gromadzą się na proscenium i zaczynają orację. Mówią kolejno, a każdy z nich dysponuje mniej więcej taką samą ilością tekstu.
Ogólny sens ich długich i bardzo zawikłanych wypowiedzi można streścić przy pomocy następujących cytatów:
"Nic wam nie opowiadamy,
Nie działamy,
Nie przedstawiamy akcji,
Niczego nie odgrywamy,
Wy jesteście tematem,
Jesteście wydarzeniem,
Tutaj wy będziecie podmiotem akcji."
Wygłaszane teksty są rozprawą na temat teatru. Autor wykłada widzom swoja teorię, w której nie ma podziału na świat przedstawiany i świat rzeczywisty. Istnieje jedna przestrzeń, w której mieści się wszystko, widz, aktor, sztuka i teatr. Pomieszczenie teatralne to tylko miejsce spotkania, które może zamienić się w widowisko. Swoistą prowokacją ze strony oratorów jest wymyślanie publiczności. Wymyślanie to łączy w sobie pochwały i obelgi. Po zwymyślaniu kurtyna opada, lecz wkrótce podnosi się powtórnie. Mówcy stoją i patrzą na publiczność. Dalszy ciąg i zakończenie przedstawienia zależy od zachowania się widzów.
Ukryj streszczenie
