Ideał walki zbrojnej, romantyczną tradycję powstań i bohaterskich zrywów ukazuje sztuka w krzywym zwierciadle groteski, w drwiącej trawestacji legend i mitów literatury. W filozoficznej refleksji i nadrealistycznej scenerii utworu wiele jest cytatów i odniesień do dramatycznej twórczości wielkich romantyków, Wyspiańskiego, Witkiewicza, Mrożka.
Pierwsze skojarzenie prowokuje miejsce i pozorna treść sztuki. Wśród kanap, stolików i kredensów nierzeczywistego mieszczańskiego salonu trwają przygotowania do wesela. Wydarzenia skupiają się wokół indyczki na zimno w galarecie, skruszałych zajęcy i kolorowych tortów oraz weselnych strojów i zaproszonych gości. Są jednakże tylko pretekstem dla zasadniczej akcji, którą uruchamia "instynkt historyczny" domowników i osoba dziadka, krzepkiego staruszka "w
malutkim czerwonym sweterku z pasem nabojów przewieszonym przez pierś."
Dziadek "weteran wojny sprzed sześćdziesięciu lat" wprowadza do rzeczywistości opisywanego salonu obrazy niegdysiejszych ćwiczeń wojskowych i potyczek, powstań i szarż.
Jest żywym symbolem dziarskiej, ułańskiej przeszłości,a jednocześnie "ostatnim prawidłowym mężczyzną" wśród grona kobiet i ich "mężów", którzy - jak sam pan młody - okazują się... szmacianymi kukłami i dopiero w ostatniej scenie, nadciągającej wraz z bombowcami, odzyskują życie, by odmaszerować na front.
Legendzie kolorowej "wojenki" i "malowanych" chłopców przeciwstawia autorka we wspomnianej scenie groźny obraz wojny, kataklizmu i zniszczenia. Prześmiewczą groteskę opatruje czytelnym komentarzem tłumaczącym prawdziwy sens takiego pojęcia jak "instynkt historyczny".
Utwór zarysowuje oryginalną wizję sceniczną, wyraziste i pełne ekspresji postacie i epizody. Jest ciekawą próbą dramaturgiczną debiutującej w tym gatunku pisarki.
Biuletyn informacyjny Agencji Autorskiej - Nowe Sztuki nr 19/80
Ukryj streszczenie
