Bruno Lechowski
LECHOWSKI Bruno (4 kwietnia 1887 Warszawa – 16 października 1941 Rio de Janeiro)
scenograf
Po ukoÅ„czeniu gimnazjum w Warszawie studiowaÅ‚ malarstwo w Kijowie, Warszawie i Paryżu. Od ok. 1911 wystawiaÅ‚ swoje obrazy, m.in. w Petersburgu, Krakowie, Warszawie (m.in. w salonie Rychlinga i Towarzystwie „ZachÄ™ta”. MalowaÅ‚ najczęściej obrazy o tematyce fantastycznej, zwracajÄ…c uwagÄ™ krytyki interesujÄ…cÄ… kolorystykÄ… swych dzieÅ‚.
W sez. 1916/17 wspóÅ‚pracowaÅ‚ z Teatrem Studya pod dyr. StanisÅ‚awy Wysockiej w Kijowie i wraz z Cezarym PopÅ‚awskim opracowaÅ‚ m.in. dekoracje do Snów pór roku, Intruza i WnÄ™trza. W sez. 1918/19 byÅ‚ scenografem teatru Å‚ódzkiego, a w sez. 1919/20 i 1921/22 wspóÅ‚pracowaÅ‚ z Teatrem Reduta; zaprojektowaÅ‚ w Reducie scenografiÄ™ Alchemika miÅ‚oÅ›ci, Papierowego kochanka (do tej sztuki opracowaÅ‚ również „ukÅ‚ad sceniczny”), opracowaÅ‚ oÅ›wietlenie sceny do Judasza Kazimierza Tetmajera. W sez. 1919/20 wspóÅ‚pracowaÅ‚ również z Teatrem StoÅ‚ecznym, a w 1923 z teatrem Niebieski Motyl w Warszawie. ProjektowaÅ‚ dekoracje do filmów polskich Krzyk w nocy (1921), Za trzy spojrzenia (1922).
W 1924 wyruszyÅ‚ w podróż dookoÅ‚a Å›wiata; odwiedziÅ‚ wiele krajów i kontynentów. Na kilkanaÅ›cie lat przed zgonem osiadÅ‚ na staÅ‚e w Brazylii, gdzie zyskaÅ‚ sÅ‚awÄ™ jako pejzażysta.
Bibliografia
Ilustr. Encyklopedia Trzaski, Everta, Michalskiego t. III, Warszawa 1927; Jewsiewicki: MateriaÅ‚y; E. Niewiadomski: Malarstwo polskie XIX i XX w., Warszawa 1926; Simon: Spis przedstawieÅ„ Reduty; Szczublewski: Reduta; Z. Wilski: StanisÅ‚awa Wysocka, Warszawa 1965 s. 80, 85; Kulisy 1957 nr 43; MateriaÅ‚y SÅ‚ownika Artystów Polskich, IS PAN (tu fot.).
ŹródÅ‚o: SÅ‚ownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN, Warszawa 1973. Zachowano konwencjÄ™ bibliograficznÄ… i część skrótów używanych w źródÅ‚owej publikacji.